Η υποθετική έγκλιση εκφράζει ενέργεια όχι πραγματική, αλλά υποθετική, φανταστική, και ίσως ανέφικτη. Συνήθως η πρόταση εισάγεται με το υποθετικό "se" (αν).
Σχηματίζεται στα ρήματα με την κατάληξη -us, και είναι ίδια σε όλα τα πρόσωπα και αριθμούς:
Μπορεί όμως να εκφράζει επίσης παράκληση, ή ερώτηση, που από ευγένεια παρουσιάζουμε σαν αβέβαιη (επαφίεται στη θέληση του άλλου).
Επίδης μπορεί να εκφράζει το ανέφικτο.
(σελ. 136)
To kvazaŭ χρησιμοποιείται σαν σύνδεσμος που συνήθως ακολουθείται από απο υποθετική έγκλιση. Ο σύνδεσμος αυτός υποννοεί το αδύνατο, υπερβολικό ή εξαιρετικά δύσκολο να συμβεί:
Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ελλειπτικά (παραλλείπεται το ευκόλως εννοούμενο ρήμα):
Αν η υποθετική σύγκριση είναι πιθανή, τότε χρησιμοποιείται καλύτερα το "kiel se".
(σελ. 342)
Το -ad χρησιμοποιείται για να μετατρέψει ένα ρήμα σε ουσιαστικό, που δηλώνει την ενέργεια της ρίζας:
Επίσης παράγει ένα ρήμα που εκφράξει μακρά διάρκεια ή επανάλληψη ενέργειας:
(σελ. 248)
Το -ar δείχνει μια συλλογή από αντικείμενα που αντιμετωπίζονται σαν ολότητα:
(σελ. 177)
Το -um είναι ένα αόριστο επίθημα, χωρίς συγκεκριμένη σημασία (όπως και η πρόθεση je:
(σελ. 393)
Οι αριθμοί σελίδων παραπέμπουν στο σπουδαίο βιβλίο του Σπύρου Σαραφιάν "Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΓΛΩΣΣΑ ΕΣΠΕΡΑΝΤΟ - ΜΕΘΟΔΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ - ΑΥΤΟΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ", Αθήνα 1987. Αρκετές ιδέες και παραδείγματα στηρίζονται επίσης στο βιβλίο αυτό.