2. La amikino de Marko

Επίθετα

Η κατάληξη των επιθέτων είναι -a, ίδια και για τα τρία γένη.

  • bela – όμορφος
  • granda frato – μεγάλος αδελφός
  • malgranda fratino – μικρή αδελφή
  • la bona patro – ο καλός πατέρας
  • La juna virino – η νεαρή γυναίκα
  • La granda domo – το μεγάλο σπίτι

Ο πληθυντικός σχηματίζεται, όπως στα ουσιαστικά, με την προσθήκη, μετά την κατάληξη a, του συμφώνου j.

  • la bonaj patroj – οι καλοί πατέρες
  • la junaj virinoj – οι νεαρές γυναίκες
  • la grandj domoj – τα μεγάλα σπίτια

(σελ. 26)


Πτώσεις

Τα ουσιαστικά στην Εσπεράντο έχουν δύο πτώσεις, την ονομαστική (nominativo) και την αιτιατική (akuzativo).
Η αιτιατική χρησιμοποιείται για να δείξει το αντικείμενο ενός μεταβατικού ρήματος (το πρόσωπο ή το πράγμα που επηρεάζεται από τη δράση του ρήματος).

  • Kiun mi vidas? – Ποιόν βλέπω?
  • Mi vidas amikon – Βλέπω έναν φίλον.
  • La patro – ο πατέρας.
  • La patron – τον πατέρα.
  • La patroj – οι πατέρες.
  • La patrojn – τους πατέρες.

Μην χρησιμοποιείτε την αιτιατική μετά το ρήμα "να είναι" (esti) ή τα ισοδύναμά του.

Τα επίθετα συμφωνούν στην κατάληξη με τα ουσιαστικά που χαρακτηρίζουν: παίρνουν τις ίδιες καταλήξεις -j και -n.

  • Vi estas bona amiko – Είσαι ένας καλός φίλος.
  • Vi estas bonaj amikoj – Είστε καλοί φίλοι.
  • Vi havas bonan amikon – Έχεις έναν καλόν φίλον.
  • Vi havas bonajn amikojn – Έχεις καλούς φίλους.

Η Εσπεράντο εκφράζεται σε άλλες πτώσεις με τη χρήση προθέσεων. Π.χ. η γενική πτώση (genitivo) σχημαίζεται με την πρόθεση de και την ονομαστική, ενώ η δοτική (dativo), με την πρόθεση al και την ονομαστική:

  • La libroj de mia frato. – Τα βιβλία του αδελφού μου.
  • Mi donas la libron al mia patro. – Δίνω το βιβλίο στον πατέρα μου.

(σελ. 33)


Κλίση ρημάτων

Βασική μορφή (απαρέμφατο): -i

  • labori – να εργάζομαι

Ενεστώτας: -as

  • mi laboras – Εγώ εργάζομαι
  • vi laboras – Εσύ εργάζεσαι
  • li/ŝi laboras – Αυτός/αυτή εργάζεται
  • ni laboras – Εμείς εργαζόμαστε
  • ili laboras – Αυτοί εργάζονται

Παρωχημένος χρόνος: -is

Ο παρωχημένος χρόνος αντιστοιχεί στους χρόνους Παρατατικό, Αόριστο και Υπερσυντέλικο της ελληνικής.

  • mi laboris – Εγώ εργαζόμουν (ή εργάστηκα, ή είχα εργαστεί).
  • vi laboris – Εσύ εργαζόσουν.
  • li/ŝi laboris – Αυτός/αυτή εργαζόταν.
  • ni laboris – Εμείς εργαζόμασταν.
  • ili laboris – Αυτοί εργάζονταν.

Μέλλοντας χρόνος: -os

  • mi laboros – Εγώ θα εργάζομαι (ή θα εργαστώ).
  • vi laboros – Εσύ θα εργάζεσαι.
  • li/ŝi laboros – Αυτός/αυτή θα εργάζεται.
  • ni laboros – Εμείς θα εργαζόμαστε.
  • ili laboros – Αυτοί θα εργάζονται.

Όταν στην πρόταση υπάρχουν δύο ρήματα που αφορούν το ίδιο υποκείμενο, τότε το δεύτερο ρήμα μπαίνει στο απαρέμφατο. Έτσι διασφαλίζεται η περίπτωση της ταυτοπροσωπίας.

  • Mi deziras sukcesi – Επιθυμώ να πετύχω.
  • Vi esperas gajni – Ελπίζεις να κερδίσεις.
  • Ni volas vojaĝi – Θέλουμε να ταξιδέψουμε.
  • Ili povas kuri – Αυτοί μπορούν να τρέξουν.

(σελ. 27)


Ο σύνδεσμος ke

Όταν η πρόταση αποτελείται από κύρια και βοηθητική (έχει δύο ρήματα), και κυρίως όταν τα δύο ρήματα έχουν δύο διαφορετικά υποκείμενα (ετεροπροσωπία), τότε υποχρεωτικά χρησιμοποιειται ο σύνδεσμος ke.
Προσοχή στη σύνταξη, το "ke":

  1. δεν μπορεί να παραλειφθεί και
  2. συνήθως μπαίνει μετά από ένα κόμμα.
  • Vi vidas, ke mi manĝas. – Εσύ βλέπεις ότι εγώ τρώω.
  • Li diras ke li iros. – Αυτός λέει ότι (αυτός) θα πάει.
  • Mi deziras, ke vi sukcesu. – Επιθυμώ να πετύχεις.

(σελ. 124)


Το πρόθημα mal-

Το πρόθημα mal- αλλάζει τη σημασία μιας λέξης στο αντίθετο της. Μπαίνει μπροστά από λέξεις που δηλώνουν ιδιότητα, ενέργεια, κατάσταση, ή άλλη ιδέα, που λογικά επιδέχεται αντίθετη έννοια.

  • bona – καλός-η-ο
    • malbona – κακός-η-ο
  • granda – μεγάλος-η-ο
    • malgranda – μικρός-η-ο
  • bela – όμορφος-η-ο
    • malbela – άσχημος-η-ο
  • dekstra – δεξιός-α-ο
    • maldekstra – αριστερός-α-ο
  • frue – νωρίς
    • malfrue – αργά
  • ami – το να αγαπώ
    • malami – το να μισώ
  • ligi – το να δένω
    • malligi – το να λύνω

(σελ. 29)


Το πρόθημα ge-

Το πρόθημα ge- δηλώνει και τα δύο φύλα μαζί. Χρησιμοποιείται πάντα μπροστά από τον πληθυντικό του αρσενικού γένους και δείχνει συνήθως το ζευγάρι, ή άτομα και των δύο φύλων μαζί:

  • gefratoj – αδελφοί και αδελφές
  • gepatroj – γονείς
  • geknaboj – αγόρια και κορίτσια
  • geonkloj – θείοι και θείες

(σελ. 165)


Ευγενικές εκφράσεις

  • bonvolu – σε παρακαλώ, αν έχεις την καλωσύνη
  • dankon – σ' ευχαριστώ
  • saluton – γειά!
  • bonan tagon – καλημέρα!
  • bonan matenon – καλό πρωί!
  • bonan vesperon – καλησπέρα!
  • bonan nokton – καληνύχτα!
  • ĝis la revido – στο επανειδείν!
  • je la sano – στην υγειά σου!

(σελ. 130)


Σύνταξη

Η συνήθης σύνταξη μέσα στην πρόταση είναι υποκείμενο-ρήμα-αντικείμενο, όπως στα Ελληνικά. Ωστόσο, στην Εσπεράντο, επειδή η κατάληξη του αντικειμένου είναι συχνά στην αιτιατική -n, γίνεται ξεκάθαρο το ποιό είναι το υποκείμενο και ποιό το αντικείμενο της πρότασης. Έτσι η σειρά των λέξεων μπορει να τροποποιηθεί για στυλιστικούς ή πραγματικούς σκοπούς, δίνοντας έτσι έμφαση σε λεπτά νοήματα.

  • Mi legas libron. – Διαβάζω ένα βιβλίο.
  • Libron mi legas. – (Αυτό που διαβάζω είναι ένα βιβλίο.)

(σελ. 34)


Kio, Kion

  • Kio σημαίνει "τι", σαν υποκείμενο του ρήματος της πρότασης:

    • Kio estas tio? – Τι είναι αυτό;
    • Kio estas sur la tablo? – Τι υπάρχει πάνω στο τραπέζι;
  • Ωστόσο, όταν το "τι" είναι το αντικείμενο του ρήματος, το ισοδύναμο της Εσπεράντο είναι Kion:

    • Kion vi faras? – Τι κάνεις;
    • Kion ŝi diris? – Τι είπε αυτός;

Οι αριθμοί σελίδων παραπέμπουν στο σπουδαίο βιβλίο του Σπύρου Σαραφιάν "Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΓΛΩΣΣΑ ΕΣΠΕΡΑΝΤΟ - ΜΕΘΟΔΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ - ΑΥΤΟΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ", Αθήνα 1987. Αρκετές ιδέες και παραδείγματα στηρίζονται επίσης στο βιβλίο αυτό.